Een bijzonder interessant, ‘sociale robotica’ onderzoek leverde recent leuke resultaten op. Het blijkt dat mensen het niet altijd even prettig vinden om aangeraakt te worden door een robot.
Ietwat verrassend bleek uit de resultaten van één van de experimenten van het onderzoek dat het uitmaakt waaróm de robot ze aanraakt. Als mensen denken dat het is om ze te wassen dan is het okee, maar als het is om ze gerust te stellen dan hoeft dat niet zo nodig, ook al is het exact dezelfde aanraking. Blijkbaar is instrumentele aanraking meer acceptabel dan ‘sociale aanraking’. En de waargenomen intentie is dan bepalend, aldus onderzoeker Charlie Kemp. Als je dit resultaat echter vergelijkt met de positieve respons op knuffelen met de Paro robot, dan weet ik niet of het uiterlijk en het gedrag van de robot niet medebepalend zijn voor dit resultaat. Dat zou een aardig vervolgonderzoek kunnen zijn. In dit geval zou het best eens kunnen zijn dat het uiterlijk en het gedrag van de robot, genaamd Cody, niet strookte met een intentie om mensen te kalmeren via aanraking. Hij ziet er niet uit alsof hij daarvoor is ontworpen. Hij ziet er meer uit als een functionele robot die is ontworpen om mensen een beetje schoon te maken (en dat is ook inderdaad waarvoor hij is ontworpen). Met andere woorden, mensen vonden het misschien gewoon niet helemaal kloppen.
Daarnaast bleek dat men het niet prettig vond indien de robot met spraak vooraf meldde dat hij je ging aanraken. Men reageerde daar negatief op, wellicht omdat men wat schrok van de stem. Ook hier denk ik dat de uitvoering van het spreken door de robot heel belangrijk is. Indien een robot spreekt met zijn hele gezicht en een bewegende mond dan is dat heel anders dan dat enkel een geluidsfragment wordt afgespeeld door speakers (een stem uit het niets, zeg maar). Maar ik weet niet hoe dat bij deze robot precies gebeurde, al lijkt het laatste het geval. Indien dat zo is, dan is ook hier sprake van een zekere mismatch: de robot ziet er niet uit alsof hij bedoeld is om met mensen te praten dus komt het vreemd over als hij het toch doet.
Maar over het geheel genomen is dit natuurlijk prima onderzoek met leuke resultaten. Meer van hetzelfde kan zeker helpen bij om de introductie van robots in de zorg te doen slagen.
Het artikel van de HRI 2011 conferentie is hier te downloaden: hier
Science News Blog schreef er een aardige samenvatting over: Study Investigates How People Respond to Being Touched by a Robot.
A very interesting, ‘social robotics’ study recently gave us all some nice resultats. Apparently people do not always appreciate being touched by a robot.
Somewhat surprisingly the results from one of the experiments showed that it matters why the robot touches you. If people think (because they are told) that it is because they will be washed then that is okay, but if the robot touched someone to comfort them then they found it much less agreeable, even though the touch movement was exactly the same. Apparently instrumental touching is more acceptable than social touching. And the perceived intention is what matters, according to one the researchers, Charlie Kemp. However, if you compare this result to the positive responses generally reported with the huggable robot Paro, then I think that this result may depend to a large extent on the actual appearance and exact behaviour of the robot. In this case the apperance and behaviour of the robot, Cody, may have created a mismatch with an intention to provide a comforting touch. In other words, the robot does not look like or act like it is designed to provide a comforting touch, it looks like it is designed to clean people (which is exactly what it was designed for).
In addition, the results showed that people did not like it if the robot announced that it was going to touch them, perhaps, as indicated by the researchers, because the voice startled them. Here, I think it is very important how a robot speaks exactly. If it speaks with a moving mouth and facial gestures, then this comes across as if the voice is coming from the robot. If a robot has a face and mouth that are able to ‘speak’ then people may actually expect a voice. But, if a robot speaks ‘out of nowhere’, for example if it merely plays a soundbite through a speaker, then this can easily startle people. It is a disembodied voice. So, again I think that follow-up experiments should be done to provide more conclusive results (as also suggested by the researchers). In a way this resembles the previous critical remark: the robot does not look like it was designed to talk to people so it may come across as a mismatch if it does talk.
But, all in all, this sort of research is very useful and more of it is needed to support the succesful introduction of healthcare robotics.
The original paper, presented at the HRI 2011 conference can be downloaded here
Science News Blog wrote a decent summary as well: Study Investigates How People Respond to Being Touched by a Robot.
